Ήταν πριν από 44 χρόνια, όταν γυρίστηκε για πρώτη φορά στο Ρέθυμνο, και στην ενδοχώρα του Νομού μια έγχρωμη πολεμική αντιστασιακή ταινία, με τον τίτλο «Η Χαραυγή της Νίκης». Η σκηνοθεσία ήταν του Ντίμη Δαδήρα (1927-1982) και διευθυντής παραγωγής ο Ρεθεμνιώτης Γρηγόρης Κουτελιδάκης, ο οποίος είχε μεγάλη επιθυμία τότε να γυριστεί μία ταινία στο Ρέθυμνο, με σκοπό να το αναδείξει όλες τις ομορφιές γενικά του Νομού Ρεθύμνου, το ίδιο επίσης και ο σκηνοθέτης, ο οποίος σε συνέντευξή του, είχε δηλώσει την αγάπη του για τον κρητικό λαό και την επιδίωξή του η ταινία αυτή να αφήσει εποχή και να προβληθεί διεθνώς η Κρήτη. Τα γυρίσματα κράτησαν δύο μήνες, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 1970, για τις ανάγκες της ταινίας χρησιμοποιήθηκαν ο εσωτερικός χώρος του κάστρου της Φορτέτζας, στον οποίο γυρίστηκε μία σκηνή με μάχη μεταξύ των ανταρτών και των Γερμανών, η παλιά πόλη με σκηνή καταδίωξης, το κτίριο του Νομαρχιακού Μεγάρου, το οποίο μετατράπηκε σε Γερμανικό Φρουραρχείο της Κομαντατούρ, το Κουρταλιώτικο φαράγγι, το Πρασιανό φαράγγι με το λημέρι των ανταρτών, επίσης γυρίσματα έγιναν στο Σπήλι, στο Μαρουλά, στο Οροπέδιο της Νίδας και στους Μύλους. Οι ηθοποιοί που έπαιξαν ήταν ο Λάκης Κομνηνός στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η Μπέτυ Αρβανίτη, ο Νίκος Δαδινόπουλος, ο Λευτέρης Βουρνάς, ο Δήμος Σταρένιος, η Ίλυα Λιβυκού, ο Γιώργος Βελέντζας, ο Γκίκας Μπινιάρης και η Μιράντα Κουνελάκη. Τη μουσική έγραψε ο Κώστας Καπνίσης και σε ορισμένα στιγμιότυπα ακούγεται η λύρα και η φωνή του Νίκου Ξυλούρη.
Υπόθεση της ταινίας και προβολή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στις Κάννες
Το σενάριο ήταν του Γιώργου Λαζαρίδη και διαδραματιζόταν στην Κρήτη του 1943, όπου ένας υπολοχαγός (Νίκος Δαδινόπουλος) που είναι γιος ενός δοσίλογου (Δήμος Σταρένιος), καλείται από το Συμμαχικό επιτελείο στο Κάιρο και του αναθέτει την αποστολή της ανατίναξης του αεροδρομίου της Κρήτης και μαζί με την ομάδα του να έρθει σε επαφή με τους αντάρτες να τον βοηθήσουν στην επίτευξη της αποστολής. Όμως ο αρχηγός των ανταρτών ο Λευτέρης Σήφακας (Λάκης Κομνηνός) αρνείται να τον βοηθήσει, γιατί το θεωρεί καθαρή αυτοκτονία. Εκείνος εκτελεί την αποστολή χωρίς τη βοήθεια των ανταρτών, αλλά οι άνδρες του σκοτώνονται και ο ίδιος συλλαμβάνεται. Οι Γερμανοί παράλληλα συλλαμβάνουν τον πατέρα του Λευτέρη (Γκίκας Μπινιάρης) και τη Μάρθα (Μιράντα Κουνελάκη) την οποία αγαπούν και ο Λευτέρης και ο Νικήτας Πετράκης (Νίκος Δαδινόπουλος). Οι αντάρτες αποφασίζουν να ελευθερώσουν τους αιχμαλώτους στις φυλακές της Φορτέτζας μαζί με τον πατέρα του Λευτέρη και τη Μάρθα. Ταινία με απλοϊκό και τυποποιημένο σενάριο για τα δεδομένα της εποχής, με την ανάλογη αυστηρή λογοκρισία λόγω δικτατορίας, προβλήθηκε στο 12ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης το 1971 παίρνοντας το βραβείο του β' γυναικείου ρόλου (Μιράντα Κουνελάκη), αλλά το κοινό την υποδέχτηκε με φοβερές αποδοκιμασίες από τον β' εξώστη. Λίγους μήνες νωρίτερα το Μάιο του 1971 προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ των Καννών, με σκοπό την αγορά της από ξένες κινηματογραφικές εταιρείες. Στο Ρέθυμνο προβλήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 1971 από τον κινηματογράφο «Σινέ Καρτάλειον».
Βιβλιογραφία:
- Κρητική Επιθεώρηση Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 1970
ΠΗΓΗ: rethnea.gr
![Γιατί δεν αδυνατίζω; Τα έξι μοιραία λάθη που επιβραδύνουν τον μεταβολισμό [λίστα]](/media/k2/items/cache/31ddba00d3d8567de05638332cd7ee0e_XS.jpg)
